De ouderlingen

Thera Sutta

Aldus heb ik gehoord. Eens leefde de Gezegende nabij Savatthi in het Jetavana, het park van Anathapindika. Toen benaderden de eerbiedwaardige Sariputta, de eerbiedwaardige Maha Moggallana, de eerbiedwaardige Maha Kassapa, de eerbiedwaardige Maha Kaccayana, de eerbiedwaardige Maha Kotthita, de eerbiedwaardige Maha Kappina, de eerbiedwaardige Maha Cunda, de eerbiedwaardige Anuruddha, de eerbiedwaardige Revata, de eerbiedwaardige Devadatta, en de eerbiedwaardige Ananda de heer. Toen hij deze eerbiedwaardige mensen zag komen, sprak de heer tot de bhikkhu's: "Zij die daar aankomen, zijn brahmanen, monniken, zij die daar aankomen, zijn brahmanen."

Toen dit gezegd was, vroeg een zekere bhikkhu, die van geboorte^[1] brahmaan was, aan de heer: "Waardoor, bhante, is iemand een brahmaan, en wat zijn de dingen die van iemand een brahmaan maken?"

Toen, zich de betekenis ervan realiserend, uitte de heer bij die gelegenheid deze inspirerende uitspraak:

Eindnoten

^[1] Deze monnik was in de kaste van brahmanen geboren. Toen hij eenmaal tot de boeddhistische gemeenschap toegetreden was, viel dat label weg, want de Boeddha verwierp een dergelijk vernederend systeem. Hij legt uit dat iemand niet een brahmaan (een heilige, asceet, monnik) is wanneer hij in een hoge kaste wordt geboren.