Punnaka's vragen

Punnaka manavapuccha

De brahmaanse student Punnaka was de volgende om te spreken:

1043. "Ik ben gekomen" zei hij, "om een vraag te stellen over degene zonder begeerte, degene met diep geworteld inzicht. Het is dit, Meester, dat ik graag zou willen dat u mij uitlegt: waarom is het zo dat wijze mensen in de wereld, de brahmanen, de regeerders en de anderen, altijd offers brengen aan de goden?"

1044. "Deze mannen" zei de Boeddha, "brengen altijd offers aan de goden omdat, als zij op hogere leeftijd gekomen zijn, hun leven in stand willen houden zoals zij waren."

1045. "Maar, Meester," zei Punnaka, "zijn zij ooit voorbij ouderdom (jara) en geboorte (jati) gekomen door al deze zorgvuldige offers te brengen?"

1046. "Hun gebeden," zei de Boeddha, "hun lofspraak, hun offers en aspiraties waren allemaal gebaseerd op bezit, op beloning: zij verlangden naar zintuiglijke genoegens. Deze mannen, deze experts in offeren, zochten bevrediging in het verlangen om te worden (bhava tanha). Deze mannen, konden niet voorbij ouderdom en geboorte komen."

1047. "U moet mij dit uitleggen, Meester", zei Punnaka. "Als al het offeren van de experts hen niet voorbij ouderdom en geboorte konden brengen, wie dan van alle mensen, wie van al de goden is dat dan wèl gelukt?"

1048. "Wanneer een persoon de wereld van de top tot de bodem doorziet," zei de Meester, "als er niets in de wereld is dat nog een flikkering van onrust doet opborrelen, dan is hij een persoon geworden die vrij van de rookdampen is, van angst (bhaya) en de begeerte naar zintuiglijke plezieren. Hij is kalm geworden. Hij is voorbij ouderdom gegaan; hij is voorbij geboorte gegaan."