Ambapali

Mijn haar was zwart,
de kleur van bijen
met gekrulde punten.
Maar door de ouderdom lijkt het nu op grove hennep.
De waarheid van de Waarheid-Spreker z'n woorden
verandert niet.

Dicht en weelderig,
zoals een goed verzorgd woud,
schitterend gedaan, de toppen met zorg afgewerkt
met kam en speld.
Maar door de ouderdom werd het dun
en hier en daar kaal.
De waarheid van de Waarheid-Spreker z'n woorden
verandert niet.

Gelijnd,
alsof het goed getekend was door een kunstenaar:
zo schitterend waren eens mijn wenkbrauwen.
Maar door de ouderdom zijn zij nu in vouwen neergevallen.
De waarheid van de Waarheid-Spreker z'n woorden
verandert niet.

Zoals een fijne piek, zo schitterend was mijn neus
in de bloei van haar jeugd.
Maar door de ouderdom is zij nu als een lange peper.
De waarheid van de Waarheid-Spreker z'n woorden
verandert niet.

Zoals heldere knoppen van de foelie plant in hun volle kleur
zo schitterend waren eens mijn tanden.
Maar door de ouderdom zijn zij nu gebroken en vergeeld.
De waarheid van de Waarheid-Spreker z'n woorden
verandert niet.

Zacht, zoals een goed gepoetste schelp,
zo schitterend was eens mijn nek.
Maar door de ouderdom is zij nu vervallen, gebogen.
De waarheid van de Waarheid-Spreker z'n woorden
verandert niet.

Verfraaid met goud en fijne ringen,
zo schitterend waren eens mijn handen.
Maar door de ouderdom zijn zij nu als uien en knollen.
De waarheid van de Waarheid-Spreker z'n woorden
verandert niet.

Zoals een laken van goud, goed gestreken,
zo schitterend was eens mijn lichaam.
Nu is het bedekt met vele rimpels.
De waarheid van de Waarheid-Spreker z'n woorden
verandert niet.

Verfraaid met goud en fijne enkelringen,
zo schitterend waren eens mijn onderbenen.
Maar door de ouderdom zijn zij nu als sesam stokjes.
De waarheid van de Waarheid-Spreker z'n woorden
verandert niet.

Zo was deze fysieke hoop.
Nu: afgeleefd, het thuis van pijnen, vele pijnen.
Een huis waar het pleisterwerk van afgevallen is.
De waarheid van de Waarheid-Spreker z'n woorden
verandert niet.