Udaya's vragen

Udaya manavapuccha

Toen sprak de brahmaanse student Udaya:

1105. "In alle opzichten overal aan voorbij gegaan," zei hij, "in alles de hoogste. Wanneer hij in meditatie zit is er geen enkel vergif dat hem kan infecteren, geen enkel stofje dat hem kan belemmeren: hij heeft gedaan wat gedaan moest worden. Dit is de man naar wie ik met mijn vraag gekomen ben, en dit bhante, is mijn vraag: Kunt u mij vertellen over de kennis die bevrijding schenkt? Kunt u mij vertellen hoe onwetendheid verwijderd moet worden?"

1106. "Voor beide geldt de verwijdering van intense begeerte voor zintuiglijke dingen en onaangename dingen", zei de Boeddha, "het uitwerpen van luiheid en het afweren van zorgen."

1107. "De zuiverheid van perfecte, evenwichtige indachtigheid, bouwt een fundament van 'de dingen zien zoals ze zijn' (yathabhuta). Dit is de bevrijdende kennis en dit is de vernietiging van onwetendheid (avijja)."

1108. Udaya stelde een andere vraag: "Wat is het waardoor de wereld gebonden en verankerd wordt? Wat is de dwaling? Wat is het dat u achtergelaten heeft om Nibbana te vinden?"

1109. "Dat wat de wereld gebonden houdt," zei de Boeddha, "is de begeerte naar genoegens (kama tanha). De dwaling is de vastgeroeste gedachte^[1]. En de weg naar Nibbana is het uitrukken van begeerte (tanha)."

1110. "Ik ben gekomen met deze vragen, Meester, en ik hoop dat u er nog een wilt beantwoorden", zei Udaya. "Hoe brengt de waakzame monnik zijn geestesstroom (viññana), tot een einde?"

1111. De Meester antwoordde: "De sensaties die hij van binnen voelt fascineren hem niet meer. En de sensaties (vedana) van de buitenkant die hij voelt fascineren hem ook niet meer. De monnik is waakzaam en brengt zo zijn geestesstroom tot een einde."

Eindnoten

^[1] Conditionering.