De grot

Guhatthaka Sutta

772. Die man, die hevig aan het lichaam gehecht (upadana) is zoals hij aan een grot gehecht is en daardoor in begoocheling verzonken is, zo iemand is ver verwijderd van onthechting (viveka).

773. Zij die verankerd zijn aan wereldse plezieren, die geconditioneerd zijn door hunkering, die moeilijk te bevrijden zijn; zij kunnen niet worden bevrijd door anderen. Doordat zij de toegeeflijkheid van hun verleden en de toekomst niet zien, hunkeren zij naar zintuiglijkheid (kama).

774. Zij die hebzuchtig zijn, verbonden met en verblind door zintuiglijke plezieren (kamacchanda), die gierig blijven in een ellendige staat, jammeren: "Wat zal er met ons gebeuren na de dood?"

775. Daarom moet iemand zichzelf oefenen in het onmiddellijke heden. Als hij weet dat de wereld slecht is, dan moet hij niet die slechte weg nemen. "Het leven is kort", zeggen de wijzen.

776. Ik zie deze bevende wezens van de wereld die zich overgeven aan verscheidene staten van worden (bhava); zij die ten onder gaan tijdens de dood, omdat zij niet vrij zijn van het hunkeren naar herhaalde geboorten.

777. Kijk naar hen die strijden naar hun onbetekenende ambities, zij zijn zoals vissen in een rivier die snel opdroogt. Als men dit ziet, laat iemand het zichzelf dan goed gaan, terwijl de bezorgdheid over verschillende staten van worden, daardoor afneemt.

778. Het overwinnen van begeerte (tanha) zoals zinnelijke genoegens en hun oorzaken, het begrijpen van de zintuiglijke indrukken (phassa), het niet meer hunkeren naar zinnelijke genoegens en niets meer doen dat tegen het geweten ingaat; de wijze raakt niet gehecht aan wat hij gezien of gehoord heeft.

779. Omdat hij zich de aard van ideeën gerealiseerd heeft, is de wijze niet gehecht aan wereldse objecten. Omdat hij de pijl van hartstocht (raga) heeft uitgetrokken en waakzaam (sati) leeft, hunkert hij niet naar deze wereld of naar de volgende.